Uprawa papryki w szklarni zalicza się do jednej z najtrudniejszych. To wyjątkowe warzywo wymaga nie tylko specjalnego podłoża, ale i pielęgnacji przez cały okres wegetacyjny.
Papryka jest doskonałym warzywem na kanapki, do grillowania, pieczenia, sosów, ale też i do sałatek. Nie bez powodu jest chętnie wybierana do uprawy w szklarni. Uprawa papryki w szklarni może przysporzyć wielu problemów szczególnie mniej doświadczonym ogrodnikom, bowiem wymaga pracy od samego początku, czyli przed wysianiem pierwszego ziarenka. Jak o nią zadbać by cieszyć się obfitymi plonami?
Uprawa papryki w szklarni – od nasiona po zbiory
Papryka jest warzywem, które można uprawiać tylko z rozsady, oznacza to, że zanim sadzonka zostanie wstawiona do szklarni, wymagane jest jej wysianie do odpowiedniego podłoża. Nasiona papryki należy wysiać do pojemniczków z ziemią dedykowaną do nasion. Warto też pamiętać, że kiełkuje ona tylko gdy temperatura wynosi około 25O Celsjusza, a zatem już na pierwszym etapie spotyka się pierwszą trudność.
Do kiełkowania najlepiej wykorzystać mini szklarnie, które mogą stać na południowym parapecie dostarczając tym samym roślinie odpowiednie warunki i nasłonecznienie. Innym sposobem jest nakrycie krążków szklanym słoikiem, który również imituje warunki szklarniowe.
Rozsada do szklarni, czyli uprawa papryki w szklarni
Sadzonki papryki do szklarni wsadza się dopiero w drugiej połowie maja, kiedy średnia dzienna temperatura wynosi około 21O Celsjusza. Gdy jest chłodniej, roślina nie tylko nie wypuszcza nowych pędów, ale może również zacząć zamierać.
Zanim jednak rozsada trafi do gruntu, niezbędne jest jego przygotowanie. Uprawa papryki w szklarni rozpoczyna się na długo przed wysianiem nasion, gdyż jest to roślina dość wymagająca, a zatem potrzebne jest zapewnienie jej właściwych składników odżywczych.
Podłoże do uprawy papryki w szklarni
Papryka pobiera bardzo dużo składników pokarmowych, dlatego też podłoże, w którym będzie rosła powinno być odpowiednio nawiezione. Zabieg ten można przeprowadzić jesienią lub tydzień przed rozsadą, ale zależne jest to od wykorzystanego nawozu.
Uprawa papryki w szklarni na glebie z obornikiem wymaga przekopania jesiennego, aby składniki odżywcze zdążyły połączyć się z glebą i nie doprowadziły do popalenia korzeni. Nawóz mineralny można zastosować natomiast tuż przed posadzeniem, gdyż znacznie szybciej rozkłada się w glebie.
Uprawa papryki w szklarni – na sznurkach czy na krzaczkach?
W zależności od wybranej odmiany papryka powinna posiadać sznurki, po których będzie mogła się piąć lub wystarczająco dużo miejsca do rozrostu. Zasadzoną paprykę należy pozostawić na około 5 dni bez podlewania, co przyczynia się do rozwinięcia systemu korzeniowego.
Warto jednak pamiętać, że zasada ta dotyczy właściwej wilgotności powietrza, a zatem gdy liście zaczynają nieco przysychać, niezbędne jest znacznie szybsze podlanie. Pierwszy nawóz (najlepiej w formie płynnej) należy zastosować około 3–4 tygodni po posadzeniu papryki do gruntu.
Jak uprawiać paprykę w szklarni?
Aby plony papryki były obfite, należy usuwać boczne pędy – dzięki temu dojrzewające owoce będą miały większy dostęp do światła, a zatem znacznie szybciej dojrzeją. Podobnie, jak w uprawie pomidorów ważne jest także obrywanie liści, szczególnie tych, które zabierają dostęp do światła poszczególnym owocom.
Uprawa papryki w szklarni wymaga także stałego dostępu do składników odżywczych – najlepiej sprawdza się gnojówka z pokrzywy, która dodatkowo chroni roślinę przed szkodnikami i patogenami, które mogą prowadzić do rozwoju chorób grzybowych i wirusowych.
Uprawa papryki w szklarni wymaga także stałej kontroli. To bardzo wrażliwe warzywo, które szybko łapie choroby, co z kolei prowadzi do obumarcia sadzonki, a także gnicia owoców. Papryka świetnie radzi sobie w towarzystwie pomidorów i bazylii – rośliny wzajemnie dostarczają sobie składników odżywczych, a także chronią przed szkodnikami, co znacząco wpływa na obfitość plonów.