Rabarbar – uprawa tego warzywa przynosi same smaczne korzyści. Bez względu na to, czy chcesz z niego zrobić kompot, czy ciasto drożdżowe, jedno jest pewne – nada się do tego idealnie! Plantację rabarbaru może prowadzić nawet niedoświadczony ogrodnik.
Rabarbar, inaczej zwany także rzewieniem ogrodowym (łac. Rheum rhapanticum) to roślina, która większości z nas kojarzy się z zapowiedzią lata. Bujne liście i jadalne różowe ogonki to jej cechy charakterystyczne. Wspaniale dojrzewa w pełnym słońcu i dobrze nawodnionej ziemi. W jaki sposób uprawiać rabarbar w ogrodzie, aby w odpowiednim czasie cieszyć się dorodnymi zbiorami?
Rabarbar – uprawa w ogrodzie
Rabarbar ogrodowy, znany także jako rabarbar zwyczajny, to roślina wieloletnia, która najlepiej rośnie w żyznej glebie oraz dobrze nasłonecznionym miejscu. Jest odporna na mrozy do -10°C. Zimą liście obumierają, ale już na wiosnę wyrastają nowe. Planując czas siewu rabarbaru, musisz pamiętać o kilku rzeczach:
- rabarbar ma dość głęboko rozbudowany system korzeniowy, dlatego najlepiej rośnie na ziemiach żyznych;
- stanowisko pod uprawę rabarbaru musi być dobrze nasłonecznione. Roślina ta też poradzi sobie ze wzrostem w miejscu zacienionym, jednak da mniejszy plon;
- rabarbar najlepiej rozmnażać wczesną wiosną lub późną jesienią. W obu przypadkach stosuj nawozy organiczne – wiosną mineralne, a jesienią obornik lub kompost. Tydzień przed sadzeniem glebę nawozi się potasem, a gdy rabarbar zacznie owocować – co 2 tygodnie azotem;
- rabarbar wymaga częstego podlewania, zwłaszcza w okresie kwitnienia pąków liściowych i wzrostu pędów. Nie można jednak zbyt mocno nawodnić ziemi, aby nie dopuścić do gnicia rośliny. Gleba musi być wilgotna, ale nie podmokła;
- regularnie odchwaszczaj grządki, dzięki czemu pąki liściowe swobodnie się wykształcą, a warzywo będzie silniejsze.
Najpopularniejsze odmiany rabarbaru
Wiesz już, jak pielęgnować rabarbar. Uprawa tego warzywa jest stosunkowo prosta, a ono same – cenione w kuchni. Sprawdź, jakie odmiany możesz wybrać do swojego przydomowego ogródka:
- „Malinowa” – charakteryzuje się czerwoną łodygą o wyczuwalnym smaku malin; pędy dość włókniste, podatne na choroby;
- „Wiśniowa” – odmiana wczesna o smacznych ciemnoczerwonych pędach;
- „Lider” – ma mięsiste, jasnoróżowe łodygi o słodkim smaku i jest odporna na niskie temperatury;
- „Holsteiner Blut” – wyróżnia się czerwoną barwą i lekko słodkim smakiem; przyrządza się z niej nalewki;
- „Karpow Lipskiego” – odmiana ta ma zielony miąższ i różową skórkę;
Ogonki liściowe rabarbaru zbieraj od maja do lipca, w drugim roku po siewie. Muszą mieć one przynajmniej 20 cm długości. Zbiór rabarbaru nie powinien obejmować więcej niż 1/3 liści, aby nie osłabiać rośliny.
Jak sadzić rabarbar ogrodowy?
Rabarbar najczęściej rozmnaża się poprzez podział karp. Podzielisz je łatwo za pomocą ostrego szpadla. Każda sadzonka rabarbaru powinna mieć co najmniej jeden pąk i kilka korzeni. Następnie wykop symetryczne dołki, których głębokość i szerokość będzie wynosiła np. 30 cm. Dno każdego z nich wyściel warstwą obornika lub innego naturalnego nawozu. Rozmieszczaj młode rośliny w odległości ok. 1 m od siebie, następnie przysyp je ziemią i ugnieć ją.
Do rozmnażania najlepiej nadają się karpy rabarbaru mające od 4 do 6 lat, o wadze ok. 300 g. Młode sadzonki są wrażliwe na niższe temperatury, dlatego warto je przykryć kompostem lub obornikiem.
Rabarbar – uprawa i pielęgnacja
Jeśli chodzi o rabarbar, uprawa jest raczej łatwa. Warzywo to najlepiej rośnie w ziemi z dużą ilością próchnicy i minimalnym pH 6. Jest wieloletnie i odporne na niższe temperatury. W związku z tym, że zimuje w gruncie, nie musisz wykopywać sadzonek w celu ochrony ich przed mrozem. Pamiętaj jednak, że co 5-6 lat musisz wykopać rabarbar z ziemi, podzielić na mniejsze części i przenieść w inne miejsce. Zapewni to roślinie bujniejsze plony w następnych latach.
Rabarbar – uprawa z nasion
Chcesz uzyskać rabarbar z nasion? To również jest możliwe. Nasiona rabarbaru wysiewa się na wiosnę w rozsadniku. Wystarczy, że umieścisz je w rowkach o głębokości ok. 2-3 cm, położonych od siebie w odległości ok. 30 cm. W stałe miejsce przesadź je jesienią lub wiosną następnego roku.
Uprawa rabarbaru a szkodniki – jak sobie z nimi radzić?
Najczęściej gatunek atakowany jest przez ślimaki, chrząszcze i mszyce. W czasie zbiorów musisz usuwać je ręcznie – używanie środków chemicznych nie jest najlepszym pomysłem. Inwazję ślimaków możesz powstrzymać, posypując obszar wokół rabarbaru plewami jęczmiennymi lub popiołem. Źródłem problemów są jednak nie tylko szkodniki, ale także choroby grzybicze i bakteryjne. Najczęściej możesz się spotkać z:
- mączniakiem;
- rdzą;
- plamistością liści;
- zgnilizną.
Przyczyną chorób rabarbaru mogą być też uszkodzenia mechaniczne, przez które grzybom i wirusom łatwiej zaatakować warzywo.
Rabarbar jest warzywem, które pojawia się na polskich stołach najczęściej w postaci przetworzonej, czyli w formie dżemów, nalewek lub kompotu. Jego słodko-kwaśny smak dobrze sprawdza się w słodkościach na bazie kruchego ciasta. Niestety, rabarbar jest rośliną, która zawiera także kwas szczawiowy. Wypłukuje on wapń i może odkładać się w nerkach w formie szczawianów, stanowiąc bezpośrednią przyczynę powstawania kamieni i złogów. Wczesne łodygi rabarbaru zawierają go znacznie mniej; z kolei najwięcej jest to w tych z lipca i sierpnia. Nawożenie gleby azotem zmniejsza ilość kwasu szczawiowego w rabarbarze.