Pchły kurze to częste szkodniki, które mogą doprowadzić do spadku liczebności drobiu. W wyglądzie niewiele różnią się od pcheł atakujących ssaki. Jakie są objawy ich bytowania? Do czego może doprowadzić ich inwazja?
Pchła kurza, zwana również piórojadem, to powszechnie występujący szkodnik, który rozmnaża się w bardzo szybkim tempie. Tak jak w przypadku większości pasożytów zewnętrznych, pchła może przenosić wiele chorób zakaźnych i tym samym stać się przyczyną wysokiej śmiertelności drobiu. Całkowite pozbycie się pcheł graniczy jednak z cudem. Jednakże istnieją skuteczne metody, dzięki którym można w znacznym stopniu zmniejszyć ich liczebność. Konieczne jest usuwanie ich nie tylko z ciał ptaków, ale również z pomieszczeń.
Pchły kurze — czym są?
Pchły kurze w swoich rozmiarach znacznie różnią się od pasożytów bytujących na zwierzętach domowych. Są przede wszystkim znacznie mniejsze, dlatego też dostrzeżenie ich gołym okiem jest niezwykle trudne. Ich ciało jest wyraźnie spłaszczone i pokryte twardym pancerzem w kolorze brązowym lub bordowym. Pasożyt zewnętrzny bardzo silnie przyczepia się do skóry swojego żywiciela i potrafi żerować na nim przez długi czas. Szkodnik jest co prawda pozbawiony skrzydeł, ale bardzo dobrze skacze, co umożliwia mu zasiedlanie osobników kilkakrotnie większych od siebie. Ponadto, pchła kurza wyposażona jest w czułka i ma rozwinięty narząd wzroku.
Pchły kurze — jak rozpoznać inwazję?
Inwazję pcheł kurzych zauważa się dopiero wtedy, gdy pasożyt znajduje się w okolicach dziobu lub grzebienia. Wiele zależy również do jego liczebności. Kiedy żeruje w piórach, trudno go dostrzec. Atak pcheł kurzych na ciele drobiu może przypominać w wyglądzie skupiska pieprzyków lub narośla w ciemnym kolorze. Do rozwoju potrzebują bardzo wysokiej temperatury – ok. 40 st.C. Niestety, gdy człowiek jest w stanie to dostrzec, oznacza to, że pasożyt występuje w setkach, jak i nie tysiącach egzemplarzy. Wówczas walka z pchłami jest znacznie trudniejsza.
Do typowych objawów inwazji pcheł zaliczają się:
- świąd — kury wydziobują pióra znacznie intensywniej niż zazwyczaj,
- pojawienie się łysych plam na całej długości ciała,
- niepokój i drażliwość,
- wyczerpanie fizyczne,
- utrata apetytu, a co za tym idzie również masy ciała.
Pchła kurza przenosi wiele zakaźnych patogenów, które mogą doprowadzić do całkowitego wycieńczenia, a nawet pomoru drobiu. Znacznie mniejsza się wówczas nie tylko nieśność kur, ale także ich ogólna kondycja zdrowotna. Pchły mogą przenosić poważne choroby, w tym m.in. salmonellozę, brucelozę i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Metody zapobiegania i zwalczania pcheł kurzych
Na rynku znaleźć można wiele środków pomocnych w zwalczaniu pcheł. Dostępne preparaty w postaci aerozoli, proszków, żeli itp., powstały na bazie syntetycznych pyretroidów. Działają one na pasożyty paraliżująco, przez go skutecznie obniżają ich liczebność.
Należy jednak pamiętać, aby nie doprowadzić do przypadkowego połknięcia preparatu przez kurę. Substancja aktywna może być bowiem niebezpieczna dla układu trawiennego ptaka. Przed użyciem jakichkolwiek środków owadobójczych, koniecznie jest zadbanie o prawidłową wentylację kurnika.
Dezynfekcja kurnika
Aby zmniejszyć ryzyko pojawienia się pcheł kurzych, warto regularnie poddawać kurnik dezynfekcji. Należy jednak pamiętać, aby dezynfekcję przeprowadzać za pomocą środka o szerokim spektrum działania, a sam zabieg wykonywać w momencie całkowitego wyschnięcia tego miejsca.
Pchły kurze to częste pasożyty zewnętrzne kur. Człowiek najczęściej stwierdza ich obecność, gdy liczba osobników na drobiu jest zbliżona do tysiąca. Walka z tymi drobnymi szkodnikami jest trudna, ale nie niemożliwa. Warto zadbać o właściwą profilaktykę, w tym regularną dezynfekcję kurnika.
Powiązane artykuły:
- Wszoły u kur — czym są i jak się ich pozbyć?
- Ptaszyniec kurzy — czym jest ta groźna choroba drobiu?
- Karmazyn – rasa kur z Rhode Island o ciemnobrązowym upierzeniu. Charakterystyka
- Kokcydioza u kur — objawy i profilaktyka
- Hodowla przepiórek dla jaj i mięsa – opłacalność. Jak hodować przepiórcze stada?