Łubin wąskolistny to jedna z niedocenianych roślin strączkowych. Tymczasem jego nasiona to cenne źródło białka i tłuszczów dla twoich zwierząt hodowlanych. Dowiedz się, w jakich warunkach najlepiej uprawiać tę roślinę.
Czy wiesz, że łubin wąskolistny to nie tylko ozdoba łąk, ale także wartościowa roślina uprawna? Jego nasiona możesz z powodzeniem wykorzystać jako paszę dla bydła lub trzody chlewnej. Roślina jest łatwa w uprawie i szybko daje plony. Chcesz wykorzystać ją w swoim gospodarstwie? Sprawdź, jakich warunków potrzebuje!
Charakterystyka odmiany
Łubin wąskolistny to roślina należąca do grupy bobowatych. Charakterystyczne, łatwo rozpoznawalne są przede wszystkim jej kwiaty, drobne, niebieskie, osadzone na wysokiej łodydze. Dla rolników łubin jest jednak przede wszystkim rośliną pastewną. Jego nasiona stanowią ważne źródło składników odżywczych dla zwierząt hodowlanych.
Łubin wąskolistny słodki a gorzki
Łubin wąskolistny ma dwie odmiany, słodką i gorzką. Różnią się one przede wszystkim smakiem, ale również zastosowaniem. Różnica w smaku wynika z zawartości alkaloidów – w łubinie słodkim wąskolistnym jest ich mniej niż w gorzkim.
Łubin gorzki jest nieprzyjemny w smaku, dlatego nie nadaje się na paszę. Sprawdzi się natomiast jako poplon, czyli roślina wysiewana w miejsce zebranych zbóż lub innych roślin.
Dlaczego warto uprawiać łubin wąskolistny?
Na uprawę łubinu wąskolistnego warto się zdecydować przede wszystkim ze względu na nasiona. Ze względu na dużą zawartość białka i tłuszczu ta roślina strączkowa może służyć do karmienia bydła i trzody chlewnej. To łatwy i niedrogi sposób na pozyskanie pożywienia dla zwierząt hodowlanych. Łubin przeznaczony na nasiona można uprawiać na glebach niskiej jakości, roślina nie wymaga dużych ilości nawozu, za to daje obfite plony. Łubin wąskolistny charakteryzuje się także krótkim okresem wegetacji, dzięki czemu możesz zbierać plon nasion nawet dwa razy w roku.
W jakich warunkach najlepiej uprawiać łubin wąskolistny?
Łubin wąskolistny ma niewielkie wymagania uprawowe. Można go siać na glebie o klasie bonitacyjnej IV. Roślina nie znosi natomiast gleby jałowej – w takich warunkach nie możesz liczyć na plony w postaci nasion łubinu. Należy zwrócić uwagę także na pH gleby. Powinna być ona lekko kwaśna. Łubin najlepiej rośnie w glebach umiarkowanie wilgotnych, nie znosi natomiast terenów podmokłych.
Kiedy siać i zbierać łubin przeznaczony na nasiona? Poznaj najważniejsze zasady:
- siew odmian słodkich łubinu jest zalecany w drugiej połowie marca, nie później niż do 10 kwietnia;
- nasiona na siew umieszcza się w glebie co około 20 cm;
- nawożenie gleby najlepiej wykonać przed orką zimową;
- zbiór można rozpocząć wtedy, gdy strąki zrobią się brunatne;
- łubin kosi się snopowiązałką, trzeba przy tym uważać, ponieważ strąki roślin są podatne na pękanie;
- zebrane nasiona należy wysuszyć, do osiągnięcia poziomu wilgotności
Jeśli chcesz uprawiać łubin na zieloną masę, postępuj według następujących zasad:
- wysiewaj nasiona na glebie średniej jakości;
- rośliny zbieraj w czasie ich kwitnienia.
Łubin wąskolistny jest cennym źródłem masy zielonej dla zwierząt. Dostarcza jej znacznie więcej niż łubin żółty czy biały.
Najpopularniejsze odmiany łubinu wąskolistnego
Łubin uprawiany na paszę różni się nieco od dziko rosnącego. Warto wiedzieć, że wiele nowych odmian powstało w Poznańskiej Hodowli Roślin. Należą do nich m.in.:
- łubin wąskolistny Bolero – to dobrej jakości odmiana, dająca wysoki plon, z odpornymi na pękanie strąkami, to najwyżej plonująca z odmian łubinu, wyróżnia się wysoką wartością odżywczą białka;
- łubin wąskolistny Karo – to najpopularniejszy z łubinów odmiany gorzkiej, wysoko plonujący, doskonała jako poplon szczególnie w tych rejonach kraju, gdzie na plantacjach często pojawiają się dzikie zwierzęta, odmiana odporna na antraknozę;
- łubin wąskolistny Rumba – odmiana z nasionami o dużej wartości żywieniowej, wcześnie dojrzewająca, dająca plony nawet przy opóźnionym siewie, odporna na suszę;
- łubin wąskolistny Salsa – odmiana odporna na choroby – fusarium, szarą plamistość liści, antraknozę, bardzo słodka dzięki niewielkiej ilości alkaloidów;
- łubin wąskolistny Samba – odmiana dająca duże plony, równomiernie dojrzewająca, bardzo odporna na wyleganie, dająca nasiona z dużą zawartością składników odżywczych;
- łubin wąskolistny Sonet – odmiana łubinu samokończącego, wcześnie dojrzewająca, doskonale nadająca się do karmienia zwierząt;
- łubin wąskolistny Swing – charakteryzująca się rekordowo niską zawartością alkaloidów, przez co jej ziarna są wyjątkowo słodkie, a także najwyższą odpornością na antraknozę i wyleganie;
- łubin wąskolistny Szot – odmiana o bardzo słodkich nasionach, dużym potencjale plonowania i wysokiej wartości żywieniowej;
- łubin wąskolistny Tango – odmiana dająca duże, stabilne plony, jej system korzeniowy jest odporny na suszę, a także na popularne wśród tych roślin strączkowych choroby.
To, jaką odmianę łubinu wybierzesz, zależy przede wszystkim od warunków, jakie panują na twoim polu uprawnym. Najlepiej postawić na odporne na suszę i choroby rośliny – dzięki temu będziesz miał szansę na wyższe plony.
Chcesz spróbować uprawy łubinu wąskolistnego? Warto to zrobić – na pewno przekonasz się, że jest to prostsze i bardziej opłacalne niż myślisz!