Choroby papryki mogą być prawdziwą zmorą w uprawie. Możesz opryskiwać przeciwko nim rośliny, ale jeszcze skuteczniejsze jest po prostu zapobieganie ich pojawianiu się. Sprawdź, jak tego dokonać i jakie są najgroźniejsze ze schorzeń.
Bez względu na to, czy prowadzisz uprawę przy domu, czy na większym terenie, na pewno zależy ci na licznych, smacznych plonach. Warto wiedzieć, że nawet w ogrodowej uprawie choroby papryki mogą rozwijać się dynamicznie, zarówno izolowane, jak i przechodzące z innych roślin. Sprawdź, jak rozpoznać najpopularniejsze z nich i im zapobiegać.
Choroby papryki – profilaktyka
Zanim poznasz kolejne choroby papryki, zapoznaj się ze sposobami zapobiegania im. Często źródło infekcji leży w podłożu albo sąsiadujących uprawach. Z tego powodu warto:
- stosować płodozmian;
- nie uprawiać papryki w sąsiedztwie niektórych gatunków, zwłaszcza pomidorów;
- odkażać glebę pod folią;
- oszczędnie stosować nawozy azotowe;
- dbać o wietrzenie upraw tunelowych i szklarniowych;
- oczyszczać podłoże po skończonej uprawie;
- usuwać chwasty i resztki organiczne spod krzaków.
Bakteryjna cętkowatość
Niektóre choroby papryki rozwijają się również na innych roślinach – w tym przypadku na pomidorach. Bakteryjna cętkowatość to schorzenie bakteryjne, które pojawia się w każdym rodzaju uprawy. Pierwszym objawem są brunatne plamy, które widać na liściach, pąkach oraz pędach. Mają one charakterystyczne żółte obramowanie.
Bakteryjna cętkowatość jest trudna do zwalczenia
Przede wszystkim się jej zapobiega, zaprawiając materiał siewny odpowiednimi preparatami ochrony roślin. Innym działaniem zapobiegawczym jest unikanie uprawy pomidorów obok papryki. W niektórych przypadkach poleca się oprysk, jednak części roślin po prostu nie da się uratować.
Mokra zgnilizna bakteryjna
Wśród bakteryjnych chorób papryki ta wyróżnia się przede wszystkim tym, że atakuje papryki pod osłonami. Pierwsze objawy choroby to przede wszystkim wodnisty płyn wypełniający owoce i łodygi. Może całkowicie zaburzyć wzrost rośliny i doprowadzić do tego, że plony będą znacząco mniejsze. Choroba zazwyczaj atakuje uprawy w szklarniach i innych tego rodzaju formach. Bytuje w podłożu, dlatego w jej profilaktyce kluczowe są płodozmian, odpowiednie podlewanie roślin, a także ostrożne nawożenie, zwłaszcza preparatami azotowymi. Podłoże należy regularnie oczyszczać z resztek organicznych.
Mozaika tytoniu i pomidora – nietypowe choroby papryki
Jak sama nazwa mówi, te choroby papryki powodują, że na liściach pojawia się charakterystyczny rysunek przypominający mozaikę. Zazwyczaj w przebiegu schorzenia pojawia się nekroza, atakująca zazwyczaj owoce, pędy, a w przypadku mozaiki pomidora – również nerw blaszki liściowej. W efekcie uprawy mogą zamierać.
Przebieg nietypowych chorób papryki
Te choroby pojawiają się zwykle wiosną albo jesienią. Do ich rozwoju potrzeba z jednej strony krótkiego dnia, a z drugiej – małej ilości światła. Wektorem wirusa mogą być zwierzęta, ptaki, owady, a także organiczne pozostałości z poprzedniego sezonu czy zakażona gleba i chwasty.
Chorobę bardzo trudno jest zwalczyć, gdy już zaatakuje rośliny. Nie ma skutecznego lekarstwa na ten patogen. Warto uprawiać odmiany papryki, które są na niego odporne. Niemniej ważne jest odkażanie narzędzi oraz kupowanie kwalifikowanego materiału siewnego i sadzonek.
Mozaika ogórka
Choć to schorzenie nazywa się podobnie jak poprzednie choroby papryki, to jednak rozwija się nieco inaczej. Przede wszystkim wirus atakuje głównie młode liście, co sprawia, że ostatecznie rośliny w ogóle się nie rozwijają, a owoce – nie pojawiają. Jeśli choroba wystąpi później, owoce mogą nie dojrzewać prawidłowo, czego potwierdzeniem się żółte i zielone plamy na ich powierzchni.
Mozaika ogórka na paprykę przenosi się z chwastów, ale również za pośrednictwem owadów i szkodników, np. mszyc. Najlepiej jest po prostu hodować odmiany, które są całkowicie odporne na tę chorobę. Ważne jest też, aby uprawa papryki była prowadzona w pewnym oddaleniu od pomidorów, ogórków, tytoniu i czarnego bzu, z których choroba się zwykle przenosi.
Zgnilizna twardzikowa papryki
Z niektórymi chorobami papryki trudno jest walczyć, bo przenoszące je patogeny są w stanie bytować w podłożu nawet kilka lat. W przypadku zgnilizny twardzikowej papryki schorzenie rozwija się głównie w uprawach prowadzonych w tunelach. Grzyb ten jest w stanie nie tylko zimować w glebie, ale i bytować w niej w uśpieniu przez kilka lat. Atakuje starsze uprawy. Najpierw dochodzi do więdnięcia liści. Następnie zasychają owoce papryki. Potem przy ziemi pojawia się biały nalot o watowatej strukturze, czyli zarodniki grzyba.
Zgnilizna jest trudna w zwalczeniu
Aby nie dopuszczać do dalszego rozwoju choroby, stosuje się przede wszystkim fungicydy w formie oprysku. Porażone elementy i okazy należy po prostu usuwać. Gleba i namioty powinny być regularnie – przynajmniej raz na dwa lata – odkażane termicznie. Nie poleca się siania i sadzenia papryki w miejscach, w których wcześniej rosły gatunki podatne na ten rodzaj chorób.
Szara pleśń papryki
To jedna z najczęściej występujących chorób grzybowych papryki. Sprzyjają jej:
- wysoka wilgotność powietrza;
- niedostateczne wietrzenie tuneli;
- zbyt mała rozstawa w uprawie;
- niskie temperatury powietrza.
Schorzenie może porażać wszystkie części nadziemne papryki. Na początku objawem są charakterystyczne, wodniste plamy w kolorze szarym i lekko zielonym. Następnie przeradzają się one w biały, typowy dla grzybów nalot, aby potem zszarzeć, co jednoznacznie wskazuje na pleśń.
Zwalczanie szarej pleśni
W przypadku tej choroby kluczowe jest odkażanie podłoża, ale również usuwanie liści na dole rośliny oraz wietrzenie, jeśli mowa o uprawie pod folią. Zapobieganie to w skrócie eliminowanie czynników, które prowadzą do rozwoju choroby papryki. Można stosować również oprysk roztworem środków ochrony roślin.
Fytoftoroza
Fytoftoroza to grzybowa choroba papryki, która atakuje rośliny na wszystkich etapach wzrostu. W przypadku siewek powoduje zgorzel. W dorosłych okazach pojawiają się wodniste plamy na liściach. Ostatecznie dochodzi do zasychania liści i owoców, a następnie – zamierania rośliny.
Objawy chorobowe najszybciej rozwijają się w przypadku papryki uprawianej pod osłonami. Chorobie sprzyjają:
- wysoka wilgotność podłoża i powietrza;
- stosowanie dużych dawek azotu w formie amonowej;
- niedostateczne wietrzenie w upały.
Jako że schorzenie trudno jest zwalczyć i zwykle jego pojawienie wiąże się z utratą części plonów, warto mu po prostu zapobiegać. W tym celu stosuje się m.in. płodozmian, a także odkażanie podłoża.
Choroby papryki mogą znacząco wpłynąć na uzyskiwane plony. Wiele z nich trudno jest zwalczyć, dlatego warto im zapobiegać, stosując odpowiednią agrotechnikę. Zachowanie higieny w miejscu uprawy, a także dbanie o odpowiedni dostęp powietrza do uprawy pod folią sprawią, że uprawiana przez ciebie papryka słodka ma szanse obficie i zdrowo plonować.