Choroby orzecha włoskiego stanowią duże wyzwanie w uprawie drzewa. Choć gatunek nie ma wysokich wymagań, jeśli chodzi o glebę czy stanowisko, to dość często pada ofiarą rozmaitych schorzeń i szkodników. Sprawdź, jakie z nich są najczęstsze.
Jeśli choroba porazi drzewo, to może ono nie tylko stracić przedwcześnie liście, ale również nie rozwinąć pędów, słabo owocować czy nawet gnić. Z tego powodu bardzo ważne jest, aby nawet w uprawie przydomowej uważać na choroby orzecha włoskiego. Poznaj te najczęściej występujące i sprawdź, jak się objawiają i w jaki sposób można sobie z nimi poradzić.
Orzech włoski – potrzeby w uprawie
Orzech włoski to drzewo, które nie jest specjalnie wymagające, jeśli chodzi o warunki uprawy. Choć małe drzewko nie imponuje rozmiarem, to jednak rozrasta się do dużych rozmiarów, dlatego stanowisko powinno zapewnić roślinie odpowiednio dużo miejsca do wzrostu. Co więcej, preferowana jest ekspozycja na słońce. Gatunek świetnie rośnie w miejscach osłoniętych od wiatru.
Gleba i sadzenie
Gleba do uprawy orzecha powinna być przede wszystkim odpowiednio przepuszczalna, a także żyzna. Podłoże o odczynie obojętnym, regularnie utrzymywane w odpowiedniej wilgotności sprawi, że choroby orzecha włoskiego nie będą pojawiały się tak często.
Przed posadzeniem sadzonek podłoże musi być przekopane i uzupełnione o składniki odżywcze. Samo sadzenie przeprowadzaj latem albo późną wiosną.
Pielęgnacja rośliny
Młode orzechy należy regularnie podlewać i nawozić. Tę drugą czynność wykonuj maksymalnie dwa razy do roku, wiosną stosując kompost, a zimą – preparaty z fosforem i potasem. Dodatkowo przycinaj koronę orzecha, co pozwoli drzewu odpowiednio się ukształtować. Dodatkowo dzięki temu zabiegowi choroby orzecha włoskiego będą występowały rzadziej.
Antraknoza orzecha włoskiego
Antraknoza to choroba grzybowa, która uważana jest za jedną z najgroźniejszych dla orzechów włoskich. Zarodniki grzybów zazwyczaj rozwijają się już od jesieni i zimują w opadłych liściach, które nie zostały sprzątnięte spod drzewa. Mogą też znaleźć się w kompoście, dlatego usuwanie opadłych liści warto przeprowadzić z ich utylizacją.
Jak wszystkie choroby grzybowe orzecha włoskiego, także i ta pojawia się przede wszystkim w wilgotnym sezonie. Na drzewie widoczne są żółte plamy, potem ciemniejące do brunatnej barwy. Plamy są widoczne najpierw na liściach, ale można zaatakować również pędy, owoce i ich zawiązki. Wszystkie porażone części rośliny zamierają.
Bakteryjna zgorzel orzecha włoskiego
Ta bakteryjna choroba ma objawy bardzo podobne do antraknozy. W tym przypadku jednak z czasem widoczne są małe czarne plamy, a jednocześnie nie ma zarodników po spodniej stronie liści. Może atakować wszystkie części drzewa. Infekuje tkanki i sprawia, że porażone liście, pędy i owoce umierają.
Grzybowe choroby orzecha włoskiego – mączniak prawdziwy
Do patogenów wywołujących choroby orzecha włoskiego zalicza się również mączniak prawdziwy. Łatwo go zidentyfikować – na roślinie pojawia się biały nalot przypominający nieco watę. Choroba może zainfekować całe drzewo, zwłaszcza młode, którego wzrost hamuje. Jest jednak stosunkowo łatwa w zwalczaniu za pomocą oprysków i usuwania martwych części liści.
Choroba szczepionych orzechów włoskich
Jeśli chodzi o szkodniki i choroby orzecha włoskiego, ta jednostka jest szczególnie groźna. To choroba wywoływana przez grzyba Chalaropis thielavioides, powodującego uszkodzenia w miejscu szczepienia. Dotyka okazów uprawianych w gruncie, a także w szklarniach czy pod folią. Przenosi się na zrazy – najpierw pozostawia na nich sadzowaty nalot, a potem sprawia, że obumierają. Niestety, nie ma na nią żadnego lekarstwa, a porażonych szczepek nie da się uratować. W tym przypadku szczególnie ważna jest profilaktyka, zwłaszcza odpowiednie przygotowanie obu elementów – podkładek i zrazów.
Szkodniki orzecha włoskiego
Prócz chorób orzecha włoskiego wiele okazów dotykają także szkodniki. Są one równie groźne, a często trudne w zwalczeniu, zwłaszcza w miejscach, gdzie rosną również inne gatunki drzew czy krzewów.
Szpeciel pilśniowiec orzechowy
Ten szkodnik rozwija się w pąkach liściowych, gdzie najczęściej znajduje się już późną jesienią. Sprawia, że liście nie rozwijają się albo są nienaturalnie małe, źle wybarwione. Zwykle objawem jego żerowania są:
- uszkodzenie ogonków liściowych;
- słabszy wzrost drzew;
- widoczne żółte przebarwienia, wynikające z zachowania roztocza.
Szpeciel pilśniowiec orzechowy wysysa sok z pierwszych liści i pojawia się po spodniej stronie blaszki liściowej. Jego zwalczanie jest trudne, bo często przebywa w otoczeniu i niejednokrotnie nie udaje się zapobiec nawrotom.
Mszyca zdobniczka orzechowa
Mszyce stanowią szkodniki, które często pojawiają się na różnych roślinach. Nie tylko uszkadzają drzewa orzecha włoskiego, ale mogą również współwystępować z innymi schorzeniami. Wszystko dlatego, że mszyca atakuje przede wszystkim osłabione okazy. Na pewno utrudnia ona zwalczanie chorób orzecha włoskiego, bo jeszcze bardziej pogarsza jego stan.
Mszyce często atakują na początku maja. Możesz zauważyć je na młodych pędach liści. Powodują, że pojawiają się na nich jaśniejsze plamy, a następnie liście opadają. Nie jest to groźna choroba, bo można ją dość łatwo zwalczyć. Nie zawsze trzeba wykorzystywać sztuczne środki ochrony roślin – przy niewielkiej inwazji wystarczą… biedronki.
Choroby orzecha włoskiego – leczenie i profilaktyka
Najczęściej choroby i szkodniki orzecha włoskiego należy zwalczać, uderzając w ich przyczynę. Z tego powodu najczęściej wykonuje się oprysk, dzięki któremu zwalczane są widoczne objawy dolegliwości, a jednocześnie ich źródło. Warto jednak mieć na uwadze, że taki nawóz interwencyjny doliściowy należy wykorzystać na odpowiednim etapie rozwoju chorób orzecha włoskiego. W przeciwnym razie kuracja będzie nieskuteczna, nawet jeśli zostanie powtórzona.
Musisz pamiętać, że każda jednostka chorobowa czy inwazja szkodników powstają w konkretnych okolicznościach, dlatego ważne jest zapobieganie ich wystąpieniu.
Chroń rośliny przed chorobami
Profilaktyka często pozwoli ci zaoszczędzić wiele czasu i utrzymać uprawy orzecha włoskiego w dobrym stanie, bez szkód w plonach czy nieestetycznego wyglądu. Szczególnie ważne są przestrzeganie zasad utrzymania konkretnego gatunku, a także dbanie o czystość na stanowisku wzrostu jego okazów. Młode drzewa trzeba nawozić, podlewać i usuwać z ich okolic opadłe liście czy chwasty. Cięcie z kolei pozwala pozbyć się słabszych pędów liści i owoców, co sprzyja wzmocnieniu rośliny.
Znasz już najczęściej występujące choroby orzecha włoskiego i wiesz, jak je rozpoznać. Choć w teorii uprawa orzechów nie jest trudna, to jednak nieodpowiednia pielęgnacja i przeoczenie pierwszych objawów nieprawidłowości mogą doprowadzić do dużych strat, zwłaszcza w przypadku plantacji.