Uprawiając zboże, warto wiedzieć, jakie choroby jęczmienia ozimego mogą dotknąć twoich upraw. Niektóre z nich mogą zdziesiątkować kultywacje i doprowadzić do znacznego zredukowania plonów.
Choroby jęczmienia ozimego mogą w dużym stopniu niszczyć plantacje. Warto umieć rozpoznawać różne dolegliwości i wiedzieć, jakie kroki poczynić, aby zatrzymać infekcje. Tego wszystkiego dowiesz się z poniższego artykułu. Sprawdź!
Najczęstsze choroby jęczmienia ozimego, zbóż i traw
Praktycznie wszystkie zboża są stale narażane na ataki ze strony szkodliwych fugicydów. To właśnie one są najczęstszymi sprawcami poważnych infekcji, które mogą dziesiątkować uprawy i niszczyć oczekiwany plon. Do najbardziej powszechnych chorób zaliczyć można:
- rdzę;
- rychnosporiozę;
- mączniaka;
- plamistość liści;
- karłowatość;
- pasiastość liści.
Oprócz tych dolegliwości zagrożenie dla wegetacji naszych zbóż ozimych i jarych stanowią mszyce oraz chwasty. Często bywa tak, że ich obecność sprzyja powstawaniu chorób.
Jak przenoszą się choroby grzybowe w uprawach?
Patogen odpowiedzialny za rozwój infekcji często przenoszony jest z wiatrem. W związku z tym, jeśli infekcja pojawi się w jednym miejscu to bardzo łatwo może przenieść się na sąsiednie uprawy. Zarodniki konidialne mogą też zimować w materiale siewnym lub w pozostawionych na polach odpadach pożniwnych. Przy przypadłościach mających podłoże grzybowe kluczowe jest stosowanie odpowiednich zabiegów agrotechnicznych.
Rdza jęczmienia
Ta przypadłość objawia się poprzez występowanie owalnych skupisk zarodników. Pojawiają się one głównie na górnej stronie liści. W przypadku choroby jęczmienia ozimego najgorsze jest pojawianie się rdzy w czasie jesieni. Przez to znacznie spada odporność całej uprawy na przymrozki. Rdza doprowadza bowiem do poważnego osłabienia roślin. Próg szkodliwości w czasie strzelania w źdźbło to aż 10% źdźbeł z porażeniem.
Plamistość siatkowa jęczmienia jarego i ozimego
Łacińska nazwa tej choroby to Pyrenophora teres. Szablonowe symptomy występowania tego schorzenia to:
- kreski biegnące najczęściej wzdłuż liścia;
- pojawianie się chlorotycznej otoczki;
- niekiedy pojawiają się owalne plamy o brunatnej barwie.
Rozwojowi tej infekcji sprzyjają zmienne warunki atmosferyczne. Niektóre odmiany jęczmienia są odporne na wpływ tej choroby. Warto więc rozsądnie wybierać materiał na siew jęczmienia. Grzyb może zimować w nasionach.
Rynchosporioza zbóż i żółta karłowatość jęczmienia
Pierwsza z wymienionych chorób jest charakterystyczna właśnie dla jęczmienia. Objawia się ona tym, że w okresie wiosennym na liściach i pochwach liściowych pojawiają się owalne jasne plamy wielkości 1-2 cm. Przy odpowiednich warunkach pogodowych choroba zacznie niszczyć całe liście, zmniejszając ich powierzchnię asymilacyjną. W efekcie dojdzie do całkowitej nekrozy podstawy źdźbła i pełnego porażenia jęczmienia. Dopuszczając do postępowania objawów tej choroby, możesz doprowadzić do powstawania ogromnych strat w plonach.
Wirus żółtej karłowatości jęczmienia
Kolejny szkodnik, który może doprowadzić do niszczenia uprawy jęczmienia. Inna nazwa tej choroby to żółta mozaika. Sprawcą choroby jest wektor, którym jest pierwotniak Polymyxa graminis. Objawy choroby są zbliżone do brunatnej plamistości liści i do rynchosporiozy. Pierwsze objawy to drobne plamy, które z rozwojem choroby zwiększają swoją wielkość. Porażone liście z czasem tracą zielony kolor i zaczynają zamierać.
Mączniak prawdziwy atakujący liście jęczmienia i innych roślin
Ta choroba jest dobrze znana plantatorom. Mączniak może łatwo przenieść się z roślin jęczmienia na:
- żyto;
- pszenżyto;
- rzepak ozimy;
- pszenicę ozimą i wiele innych roślin.
Symptomem występowania mączniaka na plantacjach jęczmienia jest biały nalot. Z czasem zmieni on kolor na ciemniejszy. Jeśli nie wykonasz zabiegu interwencyjnego, to choroba może przejść do kolejnej fazy rozwojowej. Wówczas może przenieść się na kłosy. Szkodliwość wynosić może aż 35%. Rozwojowi tej infekcji sprzyja wilgotność powietrza, intensywne nawożenie, wyższa temperatura i zbyt duże zagęszczenie samosiewów jęczmienia.
Pasiastość liści jęczmienia
Kolejna choroba przenoszona przez resztki pożniwne. Atakuje zarówno uprawy jęczmienia ozimego, jak i jarego. Objawy tej choroby liści pojawiają się głównie w czasie strzelania w źdźbło. Między drugim i trzecim nerwem pojawiają się chlorotyczne pasma, które z czasem brunatnieją i czarnieją. Z czasem wystąpi zjawisko rzemykowatości, czyli pękania liści.
Jakie środki ochrony roślin stosować do zwalczania chorób i ochrony jęczmienia?
Żeby zahartować rośliny przed zimą i ochronić je przed presją chorób, warto zbadać pH gleby. Jeśli jednak dostrzegamy objawy chorobowe, to warto zastosować zabieg fungicydowy w postaci oprysku. Wybieraj fungicydy bogate w takie substancje czynne, jak tetrakonazol, prochloraz, tebukonazol czy fenpropidyna. Ochrona fungicydowa to jedno, ale warto też przeprowadzić zaprawianie i inne zabiegi agrotechniczne. Dobrze dobrana zaprawa może zapewnić właściwy rozwój roślin i likwidację grzybni zimującej w materiale siewnym.
Choroby jęczmienia ozimego mogą sprawić wiele kłopotów, jednak odpowiednie zabiegi pielęgnacyjne pomogą ci w ich zwalczaniu, ale także zapobieganiu.