Kiła kapusty występuje na polach, na których uprawa rzepaku ozimego lub innych gatunków roślin uprawnych z rodziny kapustnych była prowadzona w zbyt krótkiej rotacji płodozmianu. Sprawcą jest pierwotniak żyjący w glebie, który bardzo łatwo przenoszony jest na maszynach rolniczych z jednego pola na drugie oraz charakteryzuje się bardzo długą żywotnością formy przetrwalnikującej.
Jakie są objawy kiły kapusty?
Pierwsze symptomy choroby na korzeniach mogą pojawiać się już jesienią w formie guzów i narośli. Powodowane są one przez pierwotniaka Plasmodiophora brassicae, który do systemu korzeniowego przedostaje się między innymi przez korzenie włośnikowe. Porażone korzenie dużo gorzej pobierają wodę i składniki pokarmowe — roślina jest w gorszej kondycji, wolniej rośnie i jest bardziej podatna na wymarzanie. Jeżeli porażone rośliny przetrwają zimę, to wiosną wolniej wznawiają wegetację i ich potencjał plonowania jest dużo niższy.
Objawy choroby mogą być mylone z objawami obecności chowacza brukwiaczka na korzeniach. Jednak po przecięciu w przypadku kiły kapusty nie widać w nim przestrzeni, w której rozwija się larwa.
Co zrobić, jeżeli na polu stwierdzono kiłę kapusty?
Do wyboru są tylko metody niechemiczne, ponieważ brak jest skutecznych środków ochrony roślin eliminujących tę chorobę. Jedną z rekomendacji jest wprowadzenie długiej przerwy w uprawie rzepaku na danym polu. Okres do całkowitej eliminacji pierwotniaka Plasmodiophora brassicae może wynosić nawet 20 lat, bo taka jest żywotność form przetrwalnikujących.
W praktyce rolniczej bardzo rzadko powyższe rozwiązanie jest wprowadzane, ponieważ znacznie utrudnia prowadzenie nawet uproszczonego płodozmianu. Najczęściej w przypadku zaobserwowania obecności kiły kapusty na danym polu niezbędna jest zmiana podejścia do wyboru materiału siewnego rzepaku ozimego.
Nasiona rzepaku odmian kiłoodpornych
W celu kontynuowania uprawy rzepaku ozimego niezbędne jest zastąpienie odmian konwencjonalnych nasionami rzepaku odpornymi na kiłę kapusty. Firma Osadkowski od lat testuje odmiany odporne na polach zasiedlonych przez pierwotniaka — ważne jest, aby plonowały one bardzo wysoko i dobrze reagowały na wzrost intensywności agrotechniki.
Eksperci zwracają uwagę na dwie odmiany:
- LG Tarantula — odmiana zarejestrowana w 2024 o jednej z najlepszych ocen wystawianych przez Instytut Ochrony Roślin na podstawie testów porażenie przez kiłę kapusty. Uzyskany wynik to 2,5 w 25-stopniowej skali (im niższa wartość, tym lepiej).
- RGT Pegazzus — nasiona rzepaku tej odmiany dostępne są od wielu lat w ofercie. Doskonale sprawdza się na polach, na których konwencjonalne odmiany odnotowywały znaczne spadki w plonie nasion spowodowane kiłą kapusty.
Więcej na temat odmian odpornych na kiłę kapusty oraz strategii uprawy znajdziesz tutaj: https://osadkowski.pl/blog-agrotechnika/kila-kapusty-w-rzepaku-odmiany-kilotolerancyjne.
Odporność odmianowa — skuteczna i dostępna strategia
W warunkach braku skutecznych metod chemicznych, wybór odmian odpornych na kiłę kapusty staje się kluczowym elementem strategii ochrony plantacji rzepaku. Odpowiednio dobrany materiał siewny, taki jak LG Tarantula czy RGT Pegazzus, pozwala nie tylko utrzymać uprawę na polach zasiedlonych przez pierwotniaka, ale również osiągać satysfakcjonujące plony mimo obecności patogenu. To praktyczne i sprawdzone rozwiązanie, które realnie ogranicza straty i zapewnia stabilność produkcji.
Kiła kapusty w rzepaku – jak skutecznie ograniczyć straty?
Kiła kapusty zagraża uprawom rzepaku ozimego, szczególnie przy zbyt częstym jego wysiewie na tym samym stanowisku. Objawia się naroślami na korzeniach, które utrudniają pobieranie wody i składników odżywczych, obniżając kondycję i plonowanie roślin. Brak skutecznych metod chemicznych sprawia, że najlepszym rozwiązaniem jest stosowanie odmian odpornych na tę chorobę, takich jak LG Tarantula i RGT Pegazzus. Wybór nasion kiłoodpornych pozwala kontynuować uprawę na porażonych polach bez ryzyka dużych strat plonu.
Materiał promocyjny