W skrócie
- Żółtonóżki kuropatwiane to niewielkie kurczęta w typie ogólnoużytkowym.
- Kury tej rasy wyróżnia kuropatwiana barwa upierzenia i żółte skoki.
- Są niewymagające, odporne i niezależne.
- Żółtonóżki to świetni zbieracze, dlatego dobrze czują się na porośniętym roślinnością wybiegu.
- Kurczęta tej rasy żyją około 5-7 lat.
Żółtonóżka kuropatwiana (Ż-33) – charakterystyka
Żółtonóżka kuropatwiana powstała ze skrzyżowania kury zielononóżki kuropatwianej z kogutami rasy New Hampshire. Jak wskazuje nazwa, kurczęta mają żółte skoki i żółtą skórę. Posiadają kuropatwiane upierzenie, które delikatnie przechodzi w ciemny brąz. Masa ciała kur wynosi około 1,7 kg, natomiast koguty ważą około 2,6 kg. Od 1995 roku kury są utrzymywane w Instytucie Zootechniki PIB w Chorzelowie. Obecnie ich populacja liczy 910 kur i 90 kogutów, co daje około 1000 osobników rodu Ż-33.
Nieśność
Przedstawicielki tej rasy kur znoszą około 200 jaj rocznie, co daje 4 jajka tygodniowo. Masa jaja o kremowej barwie skorupy to około 56-60 g. Kury składają swoje pierwsze jaja w wieku 20-24 tygodni.
Hodowla żółtonóżek
Chociaż żółtonóżka kuroptwiana nie jest wymagającym ptakiem, to jednak będzie wymagała obszernego wybiegu, gdyż chętnie przemierza zieleń w poszukiwaniu pożywienia. To z kolei sprawia, że żywienie tych kurcząt jest ekonomiczne.
Żółtonóżki kuropatwiane są rasą łagodną, jednak dbają o swoją niezależność i nie są zbyt towarzyskie wobec człowieka. To jednak dobra ich cecha, ponieważ nie wymagają szczególnej troski ze strony hodowcy.
Co więcej, jest to rasa odporna na choroby oraz wahania temperatur. Wymaga jedynie regularnego odrobaczania i utrzymywania kurnika w czystości, co zapobiega pasożytom.
Kurnik i wybieg dla żółtonóżek
W kurniku dla żółtonóżek muszą znaleźć się liczne grzędy i poidełko stale wypełnione świeżą, czystą wodą. Pomieszczenie być dobrze docieplone i przewiewne, dlatego konieczna jest wentylacja i okno. Podłogę w kurniku można wyścielić słomą. Jeśli chodzi o wybieg, powinien być dobrze obsadzony różnego rodzaju roślinnością, tak aby kurczęta mogły schronić się przed słońcem. Warto pomyśleć też o daszkach chroniących przed deszczem. Na wybiegu również powinny znaleźć się poidełka.
Żywienie
W diecie żółtonóżek powinny znaleźć się zielonki, na przykład koniczyna czerwona, pokrzywa i lucerna oraz kiszonki. Ptakom można podawać gotowane ziemniaki, buraki i marchew. W składzie paszy powinny znaleźć się ziarna owsa i pszenicy, śrut jęczmienny i kukurydziany. Od czasu do czasu warto podawać im mielone skorupki jaj.
Żółtonóżka kuropatwiana odziedziczyła po rasach pochodzenia cenne cechy: wytrzymałość, instynkt zbieracza i dobrą nieśność. Kurczęta dobrze sprawdzają się w chowie przyzagrodowym. Z kolei w dużych stadach radzą sobie niezbyt dobrze i mogą podupadać na zdrowiu.