Kolczykowanie owiec i kóz umożliwia ich indywidualną identyfikację spośród wszystkich zwierząt gospodarskich posiadanych przez daną osobę. Co więcej, pozwala na ustalenie siedziby stada, w której osobnik przyszedł na świat.
Według obowiązującego w Polsce prawa, każdy posiadacz świń, bydła, owiec albo kóz zobowiązany jest do ścisłego monitorowania swojego stada. Należy prowadzić Księgę Rejestracji Stada (osobną dla każdego gatunku) i dokonywać w niej wpisów odnośnie każdej zmiany. Co roku sporządza się też dodatkowo spis zwierząt przebywających w siedzibie stada. Kolczykowanie owiec w znacznym stopniu ułatwia taką kontrolę, a także pozwala zapobiegać kradzieżom i rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych.
Kolczykowanie owiec i innych zwierząt hodowlanych – po co zakładać kolczyk?
Oznakowanie zwierząt hodowlanych jest przede wszystkim obowiązkiem każdego ich posiadacza. Kolczykowanie owiec polega na założeniu na obydwie małżowiny uszne specjalnych kolczyków. Powinien znajdować się na nich szereg podstawowych informacji:
- kod kraju pochodzenia;
- logo ARiMR;
- numer serii;
- indywidualny numer zwierzęcia;
- numer kontrolny;
- w przypadku wydania duplikatu – numer tego duplikatu.
Każdy kolczyk składa się z części żeńskiej i męskiej. Ich produkcją i sprzedażą zajmują się wyłącznie wpisani na listę ARiMR dostawcy. Do założenia kolczyka używa się specjalnego urządzenia – kolczykownicy. Dzięki niej, montaż identyfikatorów jest szybki, prosty i bezbolesny dla zwierzęcia.
Kolczyki dla bydła lub świń nieco różnią się od kolczyków dla kóz i owiec. Kolczykowanie owiec polega na oznakowaniu obu uszu – jeżeli zwierzę przeznaczone jest do życia lub handlu na terenie Polski, po obu stronach będzie znajdował się indywidualny numer identyfikacyjny. Natomiast jeśli owca przeznaczona jest do handlu międzynarodowego (na przestrzeni UE) – po lewej stronie powinien być założony kolczyk z numerem identyfikacyjnym, a po prawej specjalny elektroniczny identyfikator.
Inne metody znakowania zwierząt
Kolczykowanie owiec nie jest jedyną dopuszczalną metodą oznakowania zwierząt hodowlanych. Dopuszczalne są także tatuaże, które powinny również znajdować się wewnątrz małżowin usznych. Wówczas numer identyfikacyjny jest podzielony – w prawym uchu znajduje się pierwsze 7 cyfr, a w lewym pozostałe znaki numeru. Niezależnie od wybranej metody, oznakowanie owiec powinno odbyć się w przeciągu 180 dni od urodzenia zwierzęcia.
Tatuowanie lub kolczykowanie owiec służy do ich łatwiejszego rozpoznania i jednoznacznej identyfikacji każdego zwierzęcia w stadzie. Wyposażenie każdego osobnika we własny numer identyfikacyjny jest bezwzględnym obowiązkiem hodowcy. Zasady te mają na celu łatwą i sprawną kontrolę stada, zapobieganie kradzieżom i chorobom zakaźnym. Prawo reguluje też sposób znakowania – proces ten powinien być możliwie jak najbardziej bezstresowy i bezbolesny dla zwierzęcia. Jednocześnie numer identyfikacyjny musi być widoczny, czytelny i trwały.