Hodowla koni musi być prowadzona w odpowiednich warunkach, które pozwolą zwierzętom się rozwijać i żyć w dobrej kondycji. Poznaj bliżej konie i ich potrzeby, zanim zdecydujesz się na ich chów.
W Polsce zaliczają się one do zwierząt gospodarskich. Ich sprzedaż prowadzi się przede wszystkim w dwóch kierunkach – na rzeź albo do pracy, zarówno pociągowej, jak i pod siodłem. Otwarte są nieliczne państwowe stadniny, w których znaleźć można zarówno konie sportowe, jak i te należące do polskich linii hodowlanych. Zazwyczaj hodowla koni prowadzona jest w celach rekreacyjnych, na przykład w formie szkoły jazdy, dla wzbogacenia oferty agroturystyki czy sprzedaży zwierząt czystej krwi do zagranicznych hodowli koni. Aby założyć stadninę koni, warto mieć tytuł technika hodowcy koni. Sprawdź, jak się do tego zabrać.
Stadnina w hodowli koni – jak powinna wyglądać?
W skład hodowli koni wchodzi zazwyczaj budynek, w którym konie przebywają w nocy. Do tego niezbędny jest odpowiednio zabezpieczony wybieg. Jeśli planujesz prowadzić naukę jazdy konnej, potrzebujesz też ujeżdżalni. Może być ona zlokalizowana pod gołym niebem albo być zadaszona, co pozwala na treningi przez cały rok. Warto mieć przynajmniej kilka ujeżdżalni, co pozwala w części ustawić np. przeszkody i place do przygotowania do różnych konkursów.
Stajnie
Powinna być budynkiem zadaszonym i stosunkowo wysokim – najlepiej, jeśli sufit znajduje się ok. 4 m od podłogi. Konieczne jest zamontowanie dużych okien, najlepiej częściowo otwieranych, i czterodzielnych drzwi. Ich otwarta górna część zapobiegnie ucieczce koni, jednocześnie pozwalając na wentylację wnętrza.
Klacze i ogiery musisz trzymać osobno, odkąd skończą pierwszy rok życia. Boks dla pojedynczego osobnika powinien mieć ok. 10 m², a dla klaczy z nieodsadzonym źrebakiem – 12 m². Pamiętaj, że to rozmiar minimalny!
W każdym boksie muszą znajdować się:
- żłób na paszę;
- drabinka na zielonkę;
- poidło zawieszone na odpowiedniej wysokości;
- ściółka regularnie wymieniana podczas usuwania odchodów;
- drzwi z kratką wentylacyjną;
- przegrody boczne, których zwierzę nie sforsuje kopnięciem.
Padok dla koni
Jeżeli wybieg służy tylko w celu zaspokojenia potrzeby ruchu, szacuje się, że na dorosłe zwierzę przydaje się mniej więcej 40 m². Im więcej, tym lepiej. Z kolei w przypadku wypasu na pastwisku powierzchnia na jednego osobnika musi wynosić około 0,5 ha.
Żywienie koni
Koń w ciągu dnia jest w stanie zjeść nawet do 10 kg siana, ale to nie jedyny pokarm, który możesz mu zaoferować. Powinien jeść często i mało, co wynika z budowy jego układu pokarmowego. Warto oferować mu w ramach diety:
- paszę treściwą np. w formie gotowego musli wysokiej jakości;
- siano, sianokiszonkę lub sieczkę;
- jęczmień lub owies;
- marchew;
- otręby pszenne;
- suplementy – dopasowane do indywidualnych potrzeb konia.
Prócz tego zwierzę powinno mieć dostęp do czystej wody. Jest w stanie wypić nawet do 10 l dziennie!
Polskie rasy koni
W hodowli koni istnieje kilka ras, które mają szczególne znaczenie dla polskich właścicieli stadnin. Są to zwierzęta, dla których Polski Związek Hodowców Koni prowadzi księgi stadne. Prócz kuców i małych koni, czyli tych do 156 cm w kłębie, znajdują się tutaj wyłącznie zwierzęta o polskim rodowodzie. Należą do nich konie z linii:
- małopolskiej – zwierzęta wszechstronnie użytkowane, zaliczane do półkrwi angloarabskich. Są łagodne i nieco podobne z wyglądu do arabskich;
- wielkopolskiej – konie wszechstronne półkrwi angielskiej, najczęściej używane do jazdy wierzchem, również rekreacyjnej;
- polskiej szlachetnej półkrwi – typowo wierzchowe konie, które spotkać można zarówno w jeździe rekreacyjnej, jak i wyczynowej;
- śląskiej – konie w typie półkrwi angielskich, jedne z masywniejszych w Polsce. Nadaje się do jazdy w zaprzęgu, ale bywa używany również pod siodło;
- polskiej zimnokrwistej – typ pociągowy o dużej masie i wydatnym umięśnieniu. Hodowany do zaprzęgów, pracy i jako zwierzę rzeźne;
- polskiej arden – zwierzęta z domieszką linii zimnokrwistych, bardzo masywne, używane przede wszystkim do zaprzęgów z uwagi na jakość ruchu i jego dynamikę;
- huculskiej – pierwotny typ górski pochodzący z Karpat. Łagodne, wytrzymałe, idealne do jazdy rekreacyjnej i hipoterapii, ale wykorzystywane też jako juczne;
- konik polski – wywodzi się od tarpanów. Wytrzymała, odporna na warunki atmosferyczne i rzadko chorująca. Idealna do jazdy rekreacyjnej i zaprzęgów.
Nie oznacza to, że np. konie pełnej krwi angielskiej nie są hodowane w Polsce. Nie są to po prostu, jak sama nazwa mówi, zwierzęta hodowane od zarania dziejów na terytorium Rzeczypospolitej.
Każda hodowla koni podlega pod nadzór weterynaryjny. Z tego powodu musisz dbać o zwierzęta również w kontekście ich profilaktyki, leczenia, odrobaczania czy szczepień. Jeśli planujesz rozmnażanie którychś koni polskich, zastanów się nad przystąpieniem do PZHK. W sprawach związanych z hodowlą koni możesz uzyskać tam wsparcie i niezbędną pomoc.